Ο Macfarlane μάς παρασύρει σε ένα ξεχωριστό ταξίδι στη σχέση μας με το σκοτάδι, την ταφή, και όσα κείτονται κάτω από την επιφάνεια τόσο του τόπου, όσο και του νου. Ταξιδεύοντας στον «βαθύ χρόνο» -τις ιλιγγιώδεις εκτάσεις του γεωλογικού χρόνου που απλώνονται πέρα από το παρόν- κινείται από τη γέννηση του σύμπαντος ως ένα μετα-ανθρώπινο μέλλον, από την προϊστορική τέχνη στα θαλάσσια σπήλαια της Νορβηγίας στα γαλάζια βάθη του παγοκαλύμματος της Γροιλανδίας, από τους ταφικούς θαλάμους της εποχής του Χαλκού στις λαβυρινθώδεις κατακόμβες κάτω από το Παρίσι και από τα υπόγεια μυκητιακά δίκτυα μέσω των οποίων επικοινωνούν τα δέντρα σε μια βαθιά χωμένη «κρυψώνα» όπου θα φυλάσσονται πυρηνικά απόβλητα για τα επόμενα 100.000 χρόνια. Συνυφασμένες με αυτό το ταξίδι στους ίσκιους είναι οι αξέχαστες καταβάσεις στον κάτω κόσμο από εξερευνητές, καλλιτέχνες, σπηλαιοδίφες, πενθούντες, ονειρευτές και δολοφόνους ανά την Ιστορία, που όλοι τους για διαφορετικούς λόγους οδηγήθηκαν στην αναζήτηση αυτού που ο Κόρμακ ΜακΚάρθι αποκαλεί «τη φρικτή σκοτεινιά εντός του κόσμου».
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Το Υπογαία απευθύνεται στη σολασταλγία της εποχής μας – την υπαρξιακή δυσφορία που προκαλείται από όσα κάνουμε στον πλανήτη μας. Είναι ένα υπόγειο καταφύγιο από τους τρόμους των αλλαγών του φυσικού κόσμου που μας περιβάλλει; Ναι. Ταυτόχρονα, όμως, αντιμετωπίζει αυτούς τους τρόμους κατά μέτωπο. Και μπορεί να είναι απόλυτα ευχάριστο.
National Geographic
Ένα εξαιρετικό βιβλίο – ατρόμητο και έξυπνο, γεμάτο κατανόηση και παράξενο. Είναι καρπός πραγματικής προσήλωσης και δεξιοτεχνίας.
New York Times
Περιπέτειες, όμορφη πρόζα και έντονοι προβληματισμοί… ένα βιβλίο που προσφέρει μια νέα οπτική στον αντίκτυπο της ανθρώπινης δραστηριότητας στον πλανήτη μας… Με το Υπογαία [ο Μακφάρλαν] έχει γράψει ένα από τα πιο φιλόδοξα αφηγηματικά δοκίμια της εποχής μας, ένα νέο Road to Oxiana για το λυκόφως της Ανθρωπόκαινου.
Guardian
