In deze roman van Bas Heijne (1960) verschijnen meer vertellers die ieder vanuit hun perspectief het gebeuren beschrijven op een Nederlandse mailboot die op weg is naar Nederlands-Indie. Hoofdpersoon is de 'dichter van het geluk' Zeylmaker, wiens vrouw kort ervoor is overleden. Hun huwelijk was in meer opzichten niet bijzonder gelukkig. Zeylmaker is in de ban van een dwaze verliefdheid op een jonge jongen, Robert. Het toeval - in de roman ook noodlot genoemd - brengt de jongen en Zeylmaker opnieuw bij elkaar, op de mailboot. Maar Robert, een wat ondichterlijke jongen, laat zijn oog vallen op de licht neurasthene Anna. Ze koesteren alle drie een gespannen en verliefde aandacht voor elkaar. Ook hun zelfwaarneming is van deze gevoelens doortrokken. Heijne toont zich ook hier, als in zijn debuutroman 'Laatste woorden' (1984), zorgvuldig en belezen. Hij kan daarbij zeker niet gerekend worden tot de postmoderne schrijvers. Uit zijn hele werk spreekt een sterke voorkeur voor de modernistische roman - met de nadruk op het innerlijk en de bewustzijnsweergave - en voor de periode rond de vorige eeuwwende. Zeylmaker herinnert in meer opzichten aan de hoofdpersoon uit "Een nagelaten bekentenis" van Emants. Goedkope paperbackeditie; kleine druk.
